Podziękowanie abiturientów ze Św. Katarzyny

Kiedy wchodziliśmy do murów naszego gimnazjum 1 września - niemal 3 lata temu - na pewno nie spodziewaliśmy się tego, co nas spotka. Bo nasze gimnazjum tak naprawdę z zewnątrz nie wygląda na wyjątkowe. Grube mury, nierzucające się w oczy kolory ścian i gdzieniegdzie kraty w oknach. Ale chyba nikt nie przewidział tego, że te 3 klasy "przelecą" nam tak szybko, a jednocześnie pozostawią tak duże piętno w naszych sercach. 

Dziś w ten cudowny, ale zarazem bardzo smutny dla nas dzień, chcielibyśmy po prostu podziękować za te 3 lata. Rzadko zdarza się, aby w jednej szkole znalazło się aż tak wielu wspaniałych, wyrozumiałych i zdecydowanie powołanych do nauczania nauczycieli, za którymi warto płakać całe wakacje. Nie zawsze docenialiśmy wasz trud i poświęcenie, i również za to chcieliśmy przeprosić, być może niektórzy z nas docenią to dopiero kiedyś, gdy zobaczą, co to znaczy, np. liceum. Dziękujemy Wam za egzaminy, z których dobre wyniki zawdzięczamy niezaprzeczalnie Wam, dziękujemy tym, którzy poświęcali swój wolny czas, aby po lekcjach ponownie przekazywać swoją wiedzę, dziękujemy za te tysiące szans, które nam dawaliście, mimo że nie zawsze na nie zasługiwaliśmy, dziękujemy za serce i wsparcie, jak również reprymendy, które być może niektórym otwierały oczy na ich błędy, dziękujemy za poświęcenie i nierozdzielanie swojego życia na szkołę i dom, ale za bycie nauczycielem 24 h na dobę, dziękujemy za wspieranie i po prostu pracę dla ucznia, a nie pieniędzy, dziękujemy za tę unikatową atmosferę, która sprawiała, że szkoła była naszym drugim domem, dziękujemy za walkę nieraz z nami, a nieraz za nas, dziękujemy za pomoc we wszystkich aspektach naszego życia, nie tylko szkolnych, dziękujemy za pochwały, ale również pchnięcia do dalszej pracy, dziękujemy za pomoc w rozwiązywaniu setek, z dzisiejszego punktu widzenia już nieistotnych konfliktów. 

I wreszcie dziękujemy za wszystko, co dziś sprawia, że nasze gimnazjum opuszczamy ze szczerymi łzami w oczach oraz z przekonaniem, że nauka tutaj była dla nas przywilejem. 
 

Joanna Wojciechowicz w imieniu klas 3Ei 3F